Kortdurend en langdurend zorgverlof

Laatste update: 21 december 2016, 13:40

Kortdurend zorgverlof stelt werknemers in staat om gedurende korte tijd iemand te verzorgen. Dit geldt bijvoorbeeld voor kinderen, partners, ouders, grootouders, kleinkinderen, broers en zussen, andere personen die deel uitmaken van het huishouden of bekenden waarmee een sociale relatie bestaat.

Om aanspraak te kunnen maken moet het noodzakelijk zijn dat de werknemer deze zorg verleend en dat de zorg niet op een andere wijze kan worden verstrekt. Over een periode van 12 maanden kan maximaal 2 maal de arbeidsduur per week worden opgenomen. Bij een volledige werkweek komt dat neer op 10 dagen per jaar. Tijdens deze periode heeft de werknemer recht op 70% van het loon .De werkgever kan het kortdurend zorgverlof weigeren indien er sprake is van een zodanig zwaarwegend bedrijfsbelang dat het belang van de werknemer daardoor naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid moet wijken.

Indien de werknemer voor een langere periode moet zorgen voor een levensbedreigend ziek, hulpbehoevend of langdurig ziek persoon kan langdurend zorgverlof worden opgenomen. Per jaar mag de werknemer maximaal 12 weken lang de helft van het aantal uren dat hij werkt als zorgverlof opnemen. In overleg kunnen deze uren anders worden verdeeld, bijvoorbeeld  door een aantal weken voltijds zorgverlof. Over de uren dat de werknemer langdurig zorgverlof opneemt hoeft geen salaris te worden betaald (onbetaald verlof). De werknemer vraagt het langdurig zorgverlof minimaal 2 weken voor aanvang aan.

Zorgverlof is bij wet geregeld. Daarnaast kennen de agrarische cao’s eigen regels omtrent doorbetaald verlof bij overlijden, huwelijk en bezoek aan een dokter, tandarts of specialist.

Op de website van de Rijksoverheid vindt u meer informatie over kortdurend en langdurend zorgverlof.